Η συνεχιζόμενη απεργία των οικοδόμων και η σκληρή στάση των εργοδοτικών οργανώσεων δείχνει ότι μπαίνουμε σε μια πιο δύσκολη φάση αυτού που ονομάστηκε οικονομική κρίση.
Οι λιγοστές κοινωνικές αντιστάσεις που είχαμε μέχρι σήμερα ενεθάρρυναν τα μεγάλα αφεντικά. Το βλέπουμε στα γλοιώδη φαντασμένα πρόσωπα των εκπροσώπων τους. Το βλέπουμε στις γεμάτες υπεροψία ανακοινώσεις των εργοδοτικών οργανώσεων.
Και καθώς οι μάσκες πέφτουν όλα τα ψέματα αποκαλύπτονται ένα – ένα καθώς δεν μπορούν να κρυφτούν πλέον κάτω από το χαλί.
Κανένας μετανάστης ή μετανάστρια δεν φταίει λοιπόν. Για την ανεργία φταίει η αχορτασιά των αφεντικών και η λογική της μεγιστοποίησης των κερδών τους. με την άγρια εκμετάλλευση απροστάτευτων φτωχών ανθρώπων .. Πολλοί εξάλλου είναι οι μετανάστες που απεργούν και αυτοί κατανοώντας απόλυτα την πλευρά που ανήκουν.
Οι δημόσιοι και δημόσιες υπάλληλοι θυματοποιήθηκαν επίτηδες .Οι καλοί μας αριστεροί κυβερνώντες πέτυχαν να διασπάσουν τους εργαζόμενους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στρώνοντας το έδαφος για αυτά που συμβαίνουν.
Οι περικοπές στον δημόσιο τομέα δεν εξυπηρέτησαν το δημόσιο συμφέρον αλλά έσπρωξαν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα στον πάτο. Παράλληλα η αδρανοποίηση του δημόσιου και ημιδημόσιου τομέα από την μύωση των κονδυλίων και του αριθμού των εργαζομένων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην ιδιωτικοποίηση τμημάτων τους και το ξεπούλημα σε ιδιώτες βασικών τομέων όπως της υγείας, ύδρευσης, ηλεκτρισμού, παιδείας – με ότι αυτό συνεπάγεται.
Το βασικό ερωτήματα που προκύπτει είναι ένα : Γιατί έπρεπε να φτάσουμε στον πάτο για να κινητοποιηθεί δυναμικά και με διάρκεια, έστω ένα κομμάτι των εργαζομένων ;
Είναι ένα ερώτημα που αν απαντηθεί με ειλικρίνεια από κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη θα δώσει άμεσα και την κατεύθυνση που πρέπει να πάρουν οι αγώνες μας οι οποίοι πρέπει άμεσα να χειραφετηθούν από τα λογής – λογής, κέντρα εξουσίας, διαπλοκής, και ξεπουλημένης γραφειοκρατίας αν θέλουμε να είναι αποτελεσματικοί .
Οι μαζικοί αυτοοργανωμένοι, κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες, είναι οι μόνοι που μπορούν να αποτελέσουν αυτή την στιγμή , πραγματικό ανάχωμα στη φτωχοποίηση μας και ο συντονισμός τους σημαντική προϋπόθεση για να γίνουν πραγματική απειλή για τα αφεντικά.
Οι απεργία των οικοδόμων θα δεχτεί το επόμενο διάστημα όχι μόνο την αστυνομική καταστολή αλλά και την απαξίωση από τα ΜΜΕ. Είναι λοιπόν η ώρα την κοινωνικής αλληλεγγύης.. Είναι η ώρα να πυκνώσουμε τις κοινωνικές αντιστάσεις .Καλούμε όλους και όλες να δείξουν έμπρακτα και δημιουργικά την αλληλεγγύη τους
Τίποτα δεν μας χαρίστηκε Όλα όσα έχομε είναι αποτέλεσμα αγώνων. Καιρός να βάλουμε στο τραπέζι τα πάντα. Με πρώτο και καλύτερο το ζήτημα του καπιταλισμού .
Συσπείρωση Ατάκτων 8-2-2013
