“Όλα του κόσμου τα πουλιά
όπου κι αν φτερουγίσαν
όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά
όπου κι αν κελαηδήσαν…“
Οι πυροβολισμοί που ρίφθηκαν χθες εναντίον ακτιβιστών, οι οποίοι κάθε χρόνο διακυνδυνεύουν τη ζωή τους στην προσπάθεια να προστατεύσουν τα οικολογικά μας κοινά, αναδεικνύουν και αποδεικνύουν για ακόμα μια φορά τη σύνδεση μεταξύ της μαφίας των αμπελοπουλιών στην Κύπρο, ενός καπιταλιστικού συστήματος και μιας σαθρής εθνικιστικής ρητορικής, ο συνδυασμός των οποίων καθίσταται άλλοθι για τον καθε καταχραστή των οικολογικών μας κοινών. Η διαμαρτυρία υπέρμαχων της μη επιλεκτικής και μαζικής χρήσης ξόβεργων, διχτύων και ηλεκτρονικών ηχομιμητικών συσκευών, ενάντια στην παρουσία και τη δράση “αλλοδαπών”, “μελών ξένης οργάνωσης” καταδεικνύει ακριβώς τον βαθμό στον οποίο τέτοιοι κύκλοι οικειοποιούνται διαχρονικά την κοινή φυσική μας κληρονομιά στο όνομα μιας επινοημένης παράδοσης. Τόσο η άρνηση / ανοχή των κυβερνώντων και βουλευτών, όσο και η αδυναμία / ανεπάρκεια των αρμόδιων αρχών για εξάλειψη της “παράνομης” (κατά τα άλλα), μη επιλεκτικής και μαζικής παγίδευσης, θανάτωσης και εμπορίας αποδημητικών πουλιών, έχει καταστήσει τις ζωές τόσο των πουλιών, όσο και των ακτιβιστών σε “αβίωτες ζωές”, οι οποίες πλέον στερούνται οποιονδήποτε δικαιωμάτων, όχι μόνο για αντίσταση αλλά ακόμη και της ίδιας τους της ύπαρξης.
“Όσες κι αν κτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει…“
Αλληλεγγύη στους/ις ακτιβιστές/ριες που αγωνίζονται για την προστασία των αμπελοπουλιών και άλλων ειδών άγριας ζωής.
Καμιά υποχώρηση στην μαφία των αμπελοπουλιών. Αδιάκοπος και ανυποχώρητος αγώνας, για τα κοινά και την αποανάπτυξη, την περιβαλλοντική δικαιοσύνη και την κοινωνική ελευθερία.
Συσπείρωση Ατάκτων *
Παρασκευή, 15 Σεμπτεβρίου 2017
