Όλοι/ες γνωρίζουμε το στίγμα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με ψυχική υγεία στην κυπριακή κοινωνία, αλλά μόνο όταν βρεθεί κανείς στο χώρο του νοσοκομείου Αθαλάσσας μπορεί να αντιληφθεί τη σκληρότητα με την οποία το σύστημα τους μεταχειρίζεται. Αν και έχουμε μια εικόνα για τους χώρους νοσηλείας στο σύστημα υγείας, η οποία πολλές φορές είναι αρνητική, αυτή δεν μπορεί με κανένα τρόπο να συγκριθεί με τις συνθήκες διαβίωσης και νοσηλείας των ψυχικά «ασθενών» κάτω από διατάγματα υποχρεωτικής νοσηλείας. Παλιά κτήρια χωρίς υποδομές, κανένας χώρος για δραστηριότητες, ελλείψεις σε βασικά είδη υγιεινής, τρόφιμα και ρούχα, σε σημείο που οι νοσηλευτές αναγκάζονται να τα φέρουν από το σπίτι τους ή να παρακαλούν τον υπεύθυνο της αποθήκης για …χαρτί υγείας. Κάποιες φορές ακόμα και το φαγητό είναι λιγότερο από αυτό που αντιστοιχεί στους νοσηλευόμενους, ή και ακατάλληλο.
Η ψυχιατρική, αν και προβάλλεται σαν η λύση στα προβλήματα ψυχικής υγείας των ανθρώπων, δεν ξεχνάμε ότι αποτελεί και ένα σύστημα επιβολής της κανονικότητας. Ο νόμος περί υποχρεωτικής νοσηλείας επιτρέπει στην οικογένεια, την κοινότητα και το κράτος να «πετάξει» και να κρύψει ό,τι δεν συμμορφώνεται με αυτή. Έτσι, τα άτομα που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο Αθαλάσσας καταδικάζονται σε ένα αδιέξοδο χωρίς εναλλακτική. Ένα κίνημα δικαιωμάτων ψυχικά «ασθενών», που θα επέτρεπε στους ψυχικά «ασθενείς» να έχουν ένα πιο ενεργό ρόλο στην νοσηλεία τους, όπως να αποφασίζουν για το είδος και την ποιότητα της νοσηλείας τους, θα μπορούσε να προσφέρει αυτή την εναλλακτική.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, οι νοσηλευτές ψυχικής υγείας στο νοσοκομείο Αθαλάσσας καλούνται να διαχειριστούν το αντικείμενο εργασίας τους. Όπως και οι ψυχικά «ασθενείς» του νοσοκομείου Αθαλάσσας σε σύγκριση με άλλους «ασθενείς», έτσι και αυτοί που τους φροντίζουν φαίνεται να βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση από άλλους συναδέλφους τους. Οι νοσηλευτές όχι μόνο δεν μπορούν να προσφέρουν την απαραίτητη φροντίδα, αλλά συχνά καλούνται να διαχειριστούν επικίνδυνες για τους ίδιους και τους «ασθενείς» καταστάσεις που είναι εκτός των καθηκόντων τους, όπως για παράδειγμα η φροντίδα ενός αριθμού καταδίκων.
Στηρίζουμε τα αιτήματα της ΠΑ.ΣΥ.ΝΟ. σε σχέση με τις συνθήκες εργασίας των νοσηλευτών στο ψυχιατρείο Αθαλάσσας και παραμένουμε αλληλέγγυες στον αγώνα της συντεχνίας για ένα πιο ανθρώπινο και αξιοπρεπές σύστημα υγείας. Ταυτόχρονα καταβάλλουμε προσπάθειες για τη δημιουργία των συνθηκών που θα επιτρέψουν την οικοδόμηση ενός κινήματος ατόμων με ψυχιατρική εμπειρία.
Συσπείρωση Ατάκτων
Σεπτέμβρης 2016
